Tiu estas malnova revizio de la dokumento. Klaku sur titolon por ricevi kurantan version.
----

Apudmoskvaj vesperoj

En ĝarden’ la bru’ kaj la blov’ haltis,
Ĉio pretas al noktofal’.
Se ekscius vi, kiom ravas min
La vesperoj apudmoskvaj.

Flu’ ondetas jen plaŭde jen sen plaŭd’,
Arĝentlumas jam tuta land’.
Flugas jen kantad’, velkas jen kantad’,
En vesperoj silentplenaj.

Kial vi min spektas kun kapklinad’,
Kaŝas sin vizaĝo via?
Kiel diri ja, por eldiri jam
Ĉiujn sentojn de kor’ mia.

Nokton pelas for la matena hel’…
Kara, restu bona ĉiam.
Vivu ĉi somer’ en memor’, kiel
La vesperoj apudmoskvaj.

Не слышны в саду даже шорохи,
Всё здесь замерло до утра.
Если б знали вы, как мне дороги
Подмосковные вечера.

Речка движется и не движется,
Вся из лунного серебра.
Песня слышится и не слышится
В эти тихие вечера.

Что ж ты, милая, смотришь искоса,
Низко голову наклоня?
Трудно высказать и не высказать
Всё, что на сердце у меня.

А рассвет уже все заметнее…
Так, пожалуйста, будь добра,
Не забудь и ты эти летние
Подмосковные вечера!

KantarViki