Bonegan kompason!
Plenigu la glason
Kaj donu la kandon al mi
Sur la “spoon”!
Rapide nun venu!
La punĉon ni prenu!
Ĉar Rosvald kaj Rosa vojaĝos
Rangoon.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Rapide, nun venu!
La punĉon ni prenu!
Ĉar Rosvald kaj Rosa vojaĝos
Rangoon.

Adiaŭ, knabinoj!
Ĉe fremdlandaninoj
Troviĝas ja ĉiam pretec'
En la am'
Mi konis knabinon
Tjingatjukaninon
Kun amo simila al pluv'
Kaj cinam'.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Mi konis knabinon,
Tjingatjukaninon
kun amo simila al pulv'
kaj cinam'.

La bela lilio
En la familio
Ŝi estis nigrega ja kiel vanil'
Finiĝas ja ĉio,
Do ankaŭo ĉi tio:
Ŝi trompis min kun la stultulo
O'Neil.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Finiĝas ja ĉio,
do ankaŭ ĉi-tio;
ŝi trompis min kun la stultulo
O'Neill.

Sed tio ne gravas
Al li, kiu havas,
Blondharan knabinon
En hejma kampar'.
Nun gluton el glaso!
Ŝi estas kompaso,
Kondukas nin hejmen trans
Ŝaŭma ondar'.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Nun gluton el glaso!
Ŝi estas kompaso,
kondukas nin hejmen trans
ŝaŭma ondar'.

Se iras la oro
En urb' Singaporo,
Renkontos nin okul' - riproĉ'
Pro la mon.
Ni ploras larmege
Kaj pentas larmege
Je la akompan' de la
akordion.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Ni ploras varmege
kaj pentas larmege
je la akompan' de la
akordion'.

Sed sur la ondvojo
foriras malĝojo
pro nia sopir' al albordo -
“tyfoon”.
Kaj kiam ni iros,
memoru: sopiros
ni al la patruj'; sed nun for al
Rangoon!
Tra la la la la la.
Tra la la la la la.
Tra la la la la la la la la la la la.
Kaj kiam ni iros,
memoru: sopiros
ni al la patruj'; sed nun for al
Rangoon!

Den er fin med kompasset

Den er fin med kompasset,
slå rommen i glasset,
og stik mig lidt kandis all right på en spoon.
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.
Tra la, la, la, . . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.

Vi letter med solen!
Fra linien til Polen
er sømandens pige parat og fidel.
Men jeg kendte en pige
i Tjingatjuks rige,
hvis elskov. Guds dros, var som krudt og kanel.
Tra la, la, la, . . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.

Hun var slank som en lilje,
men sort som vanilje.
Og pigens familje var sort som hun sel'.
Men alt har en ende,
og slanger har tvende:
Hun snød mig til slut med den torsk til O'Neil.
Tra la, la, la, . . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.

Dog, rører det den, som
har fundet en nænsom
og blåøjet pige nordvest for Skælskør.
Slå rommen i glasset,
for hun er kompasset,
der leder os hjem over skumslagne søer.
Tra la, la, la, . . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.

Gik hyren i hajer
ved Singapor's kajer,
da møder vi hendes bebrejdende blik.
Da angrer vi såre
og knuser en tåre
ved trækspillets dulmende mørkningsmusik.
Tra la, la, la, . . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.

Men hen under morgen
fortryder vi sorgen -
og håber påny på en landgangstaifun.
Og ser I os lette,
så trøst jer ved dette:
Vi elsker Skælskør, men er bound for Rangoon.
Tra la, la, la, . .
Skønt få er vi nok til
at ta' os en grog til.
Og Rosvald og Rosa er bound for Rangoon.