Uzantaj iloj
Flanka strio
Tiu estas malnova revizio de la dokumento. Klaku sur titolon por ricevi kurantan version.
----
Enhavtabelo
Ege pluvas, falas gutoj…
| Originala titolo | Esik eső sűrű cseppje… |
|---|---|
| Muziko | Hungara kanzono |
| Muziko kaj teksto | Fráter Loránd, Czóbel Minka |
| Tradukis | Antono SAMAK |
| MIDI | esik_eso_suru_cseppje.mid |
Nun ne venas iu gasto, krudas la vetero.
La mastrino de la ĉardo dormas en kamero.
Ho, jam tiuj eksterleĝaj homoj ne venadas,
Jam finiĝis latrona mond’, tiuj ne vagadas.
Teksto
Ege pluvas, falas gutoj, nuboj jen malhelaj,
Gutoj triste batas ĉardon ĉe la muroj krevaj,
Tra l’ fenestro siblas la vent’, ene pendas lampo,
Ŝanceliĝas sur longa drat’, fulgas jam la flamo.
Nun ne venas iu gasto, krudas la vetero.
La mastrino de la ĉardo dormas en kamero.
Ho, jam tiuj eksterleĝaj homoj ne venadas,
Jam finiĝis latrona mond’, tiuj ne vagadas.
Sed la pordo malfermiĝas, lante ejen paŝas
Griza homo, kiu vere pelitulo ŝajnas.
Al ĉardistin’ jam aŭdiĝas la iamaj frazoj:
Brulu, mastrin’, cent kandeloj,
verŝu el vin’ en cent da pokaloj!
La oldulo nur kriegas, kun hakil-turnadoj:
Brulu, mastrin’, cent kandeloj,
verŝu el vin’ en cent da pokaloj!
Hungara teksto
Esik eső sűrű cseppje, sötét felhők járják,
szomorúan verdesi a betyárcsárda falát.
Tört ablakán süvít a szél, benne ócska lámpa
meg-meginog hosszú drótján, füstös már a lángja.
Ember ide hogy' is jönne ily cudar időben,
a csaplárné is alszik már künn a kármentőben.
Hej, azok a jó magyarok, hogy már nem is járnak,
vége van már, régen vége a betyárvilágnak.
Ámde mégis ajtó nyílik, lassan belép rajta
őszült ember, meglátszik, hogy régi betyárfajta.
A csaplárné is nagyot néz, hogy még egyszer hallja:
„Kocsmárosné, száz szál gyertyát,
száz icce bort ide az asztalra!”
A vén betyár egyre ordít, fokosát forgatja:
„Kocsmárosné, száz szál gyertyát,
száz icce bort ide az asztalra!”
