Kiel grandas kaj doloras via soleco,
kiel puras, kiel blankas via naiv';
ĉar malĝojo vin invadas se oni diras:
“kun alia fraŭlino promenas li.”
Do, intencas mi serene kun vi paroli
por konvinki vin tre simple, kun mia ver',
sed ĵaluzoj viaj tute vin konfuzigas
kaj vi simple respondas: “malfruas, ve!”

Refreno:

Mi ne scias pri alia
tial ke mi amas vin;
ne ekzistas ĉi alia
sed en via fantazi'.
Tamen, alia
estis por mi:
nur mia panjo,
sed forpasis
frue ŝi.

Infanaĝe mi promenis kun mia panjo,
apud mi ŝi multe ĝojis antaŭ forpas';
ŝajnis ni du gekunuloj brako-en-brako
ridetante tra l’ urbo, en milda pac'.
Kiam mi solece restis mi serĉis bruston
kaj vi donis al mi forton por mia viv'
kaj mi trovis vian puran, sinceran amon
kiun nur pro ĵaluzo mortigas vi.

Refreno

Origina teksto:

Con la Otra

Porque es blanca tu inocencia como tus suenos,
es más triste y más doliente tu soledad.
Porque puede más tu angustia cuando te mienten
que del brazo con otra me ven pasar.
He venido para hablarte, serenamente,
he querido convencerte con la verdad,
pero tus amargos celos nada comprenden
y sólo me responden: “Es tarde ya”.

Yo no sé quién es la otra
si mi vida está en tu amor.
¿Dónde puede estar la otra
si no en tu imaginación?
Otra no existe
ya para mí.
¡Sólo mi madre
fue la otra
y la perdí!

He tenido muchas veces por companera
a la santa gaucha mía que me dejó
y del brazo por la calle, con qué alegría,
parecíamos novios, riendo los dos.
Cuando un día quedé solo busqué en tu pecho
el calor que me faltaba para vivir
y encontré tu amor querido, puro y sincero,
que por amargos celos veo morir.