Alvenis de aŭtun' en serenaj vesperoj
transadis l’ aeron je rapida flug'…
sub varmetaler’ ili faris siajn nestojn
siajn nestojn tie faris trilante de ĝoj'

Kiel blankaj siaj brustoj! Malkvietaj flu giloj,
malkvietaj flugiloj similantaj kruc’
Kiel ĝojaj faradis tiujn belajn vesperojn,
tiuj belaj vesperoj radiantaj de lum'…

Tiel dum la feliĉa junec’ de nia vivo,
alvenis en sonĝoj de l’ juna vivad'
Kaj amoj kaj revoj kiel gajaj hirundoj,
kiel gajaj hirundoj banitaj de lum’

Sed kune kun vintro alvenis nebuloj,
plorante foriris ridema maten’…
foriris la revoj kaj la hirundaroj
kaj la hirunidaro … foriris kun ĝi…