Mi vekiĝis frue kun malbona antaŭsent'
ĝi restas en la haŭto kiel mark' de pika dent'
mi skuas viajn ŝultrojn kaj vi spiras en la vent'
sed la sento restas

ju pli alta pinto, des pli profunda fal'
kaj mi min demandas kio estas la real'
kiam nia mondo transformiĝas al la mal'
sed la sento restas

kvankam mi jam antaŭlonge pasis trans la lim'
premas vin la memkulpigo kaj sin malestim'
mi antaŭen iras moviĝanta de kutim'
sed la sento restas

kaj malĝojo [n'?] estas en la anim'