Laŭ lastaj enketoj, ĝi estas la plej populara hispana pop-kanto.

• La akordoj estas iom komplikaj. Tamen mi kredas ke indas klopodi ilin.

Instrumenta enkonduko
Am7 Bm4 Am7 Bm4 (x4)

1.
Am7 Bm4 Am7
Eble ĉar infana mi
Bm4 Dm6 E7+9 E7-9
daŭre via-strande ludas,
Am7 G C
eble ĉar la am' unua
E7 Am7
en kanejo dormas nun;
G F+7
tial do via parfum'
G7 Csus4 C
min akompanas alglua,
Dm6 Bb7-5 Am7 G
tial do ĉe via bordo
F+7 Esus4 E E7+9 E7-9
restas ludo, am' kaj zorgo. Mi,

2. (Akordoj kiel 1.))

kies haŭto gustas jam
l' akran ploron enverŝitan
de popoloj cent en maron
-Ĝibraltar' ĝis Istanbul'-
por ke venku la lazur'
la vintro-noktan vualon.
Ofta misfortun' dolora
igis vin profunda-kora.

3.

Alkutimiĝis l' okuloj
al ruĝaj krepusko-luloj
samkiel lontan' al disto.
Kantas mi se l' vino bonas,
ludemas kaj fanfaronas
kun koro de navigisto.
Sed ĉe la mar', ĉar min,
min lulis Mediteraneo,
min lulis Mediteraneo.

Vi alvenas kun petol'
la vilaĝon flirte kisi,
sed vi, post momenta kuno,
ludas re kaj re sen fin'
kvazaŭ estus vi virin'
en rava gudra parfumo
kaj alloga kaj amika
kaj ĉiama kaj timiga.

Ve!
Kiam tagon de fatal'
venos preni min la Morto,
fratoj, ĉe aŭtuna vento
tranĉu ŝnuron sen dolor',
ke disrompu kun sonor'
mian boaton tempesto
kaj sepultu min fidele
apud-mare al-ĉiele.

En dekliv' de spino-monto,
pli alte ol horizonto
por vidi la mar-ebenon.
Korpo ludos simfonion:
verdigos mi la pinion,
bluigos la rosmarenon.
Ĉiam ĉe l' mar', ĉar min,
min lulis Mediteraneo,
min lulis Mediteraneo,
min lulis Mediteraneo.
Lajlajla…

• Originala nomo Mediterráneo. La ligilo montras la originalan tekston.

1. Fine de la paĝo difinu etikedojn, nepraj: kanto, litero_a (aŭ litero_ĉ, litero_d, ktp)