Nun adiaŭ, vi strateto,
Kaj trankvila vi tegment';
La gepatroj min postvidis,
/: Amatino en silent'. :/

Malproksime mi sopiras
Je la bela hejmoland’,
Gaje kantas kunularo,
/: Min ne tuŝus ĝia kant'. :/

Multajn urbojn kaj knabinojn
En fremdlando vidas mi;
La serĉatan, la amatan,
/: Mi ne trovas tie ĉi. :/

Fremdaj urboj kaj knabinoj,—
Mi malĝoje en la rond’,
Tre volonte mi reirus
/: Hejmen el la fremda mond’. :/