Origina titolo: Bridge over troubled water

Se vi lacos, sen memfid’,
Se venos larminund,' forviŝos mi,
Subtenos vin.
Ho, se premos sort',
Senkoros la destin’,
Kiel ponto trans akvo ŝtorma,
Mi kuŝigos min.
Kiam mankos mon’, kaj senhejmos vi,

Sub ombro de l’ vesper’ mi konsolos vin
Kaj tenos vin.
Ho, en noktmallum’,
Se kaŭros ĉie tim',
Kiel ponto trans akvo ŝtorma
Mi kuŝigos min.
Velu, lunulin’, velu plu.
ĉi-foje brilos vi, realiĝas rev’.
Jen kia bril’.
Ho, se solecos vi,
Postvelos mia kil’:
Kiel ponto trans akvo ŝtorma,
Estos mi trankvil’.