Uzantaj iloj

Retejaj iloj


volga_volga_bona_panjo

Tiu estas malnova revizio de la dokumento. Klaku sur titolon por ricevi kurantan version.
----

Volga, Volga, bona panjo…

Originala titoloВолга, Волга, мать родная…
TekstoДмитрий Николаевич Садовников
MekodioRusa popolkanto
TradukisAntono SAMAK
MIDIvolga_volga....mid

Volga, Volga, bona panjo…

De malantaŭ la insulo,
Sur la vasta grandriver’
Naĝas ŝipoj multkoloraj,
Akro-brustaj, kun fier’.

Sur l’ antaŭa – Stenka Razin
Sidas flanke de l’ princin’,
Ĝuas novan nuptofeston
Vigle en delic’ je vin’.

En la fon’ murmur’ aŭdiĝas:
Pro virin’ li lasis nin!
Nokto nura pasis kun ŝi,
Kaj fariĝis li – virin’…

La murmuron kaj mokadon
De l’ band’ aŭdas la hetman’,
Kaj la karan persan inon
Kaptas li per forta man’.

Kuntiriĝis nigraj brovoj,
En la vangoj ruĝas sang’,
Fulmotondras la okuloj
Per kolero de l’ hetman’.

„Eĉ la kapon mi transdonas
Al ribela stulta band’!” –
Tondra voĉo disvolviĝas
Eĉ al malproksima land’.

Kun okuloj mallevitaj
Ŝi apenaŭ spiras jam,
Muta aŭdas ŝi la vortojn
Ebriplenajn de l’ hetman’:

„Volga, Volga, bona panjo,
Volga, flu’ de l’ Rusa ter’,
Nun rigardu, jen donaco
De kozak’ de l’ Don-river’!

Por ke ĉesu la malpaco
Laŭ la vol’ de l’ kompani’,
Volga, Volga, bona panjo,
Belulino jen por vi!”

Kaj li levas la princinon
Kun subita, plena fort’,
Kaj enĵetas en la ŝaŭmojn
Belulinon li, sen vort’.

„Kial vi ŝokiĝis, fratoj?
La diablo movu vin!
Taktu-kantu por memoro
De l’ amnim’ de l’ persa in’!…”

Ili kantas, ili dancas,
Dume sur la grandriver’
Naĝas ŝipoj multkoloraj,
Akro-brustaj kun fier’.

Волга, Волга, мать родная…

Из-за острова на стрежень,
На простор речной волны,
Выплывают расписные,
Острогрудые челны.

На переднем Стенька Разин,
Обнявшись, сидит с княжной,
Свадьбу новую справляет,
Сам весёлый и хмельной.

Позади их слышен ропот:
Нас на бабу променял!
Только ночь с ней провозился
Сам наутро бабой стал…

Этот ропот и насмешки
Слышит грозный атаман,
И он мощною рукою
Обнял персиянки стан.

Брови чёрные сошлися,
Надвигается гроза.
Буйной кровью налилися
Атамановы глаза.

“Всё отдам не пожалею,
Буйну голову отдам!” –
Раздаётся голос властный
По окрестным берегам.

А она, потупя очи,
Не жива и не мертва,
Молча слушает хмельные
Атамановы слова.

“Волга, Волга, мать родная,
Волга, русская река,
Не видала ты подарка
От донского казака!

“Чтобы не было раздора
Между вольными людьми,
Волга, Волга, мать родная,
На, красавицу возьми!”

Мощным взмахом поднимает
Он красавицу княжну
И за борт её бросает
В набежавшую волну.

“Что ж вы, братцы, приуныли?
Эй, ты, Филька, чёрт, пляши!
Грянем песню удалую
На помин её души!..”

Из-за острова на стрежень,
На простор речной волны,
Выплывают расписные
Острогрудые челны.

volga_volga_bona_panjo.1610300582.txt.gz · Lastaj ŝanĝoj: 21.12.2023 09:34 (ekstera redakto)