====== Adiaŭ, fraŭloj ======

^Teksto | César VEDANI |
^Muziko | Julio César SANDRES | 


===== Teksto =====
{{ youtube>IGI_1L7iQNA}}


//Refreno://
>Adiaux, frauxloj, kamaradoj de l' juneco
kara grupeto de fora tempo,
hodiaux trafas min sufero de forpaso,
devas forlasi mi la bonan kunularon.
Adiaux, frauxloj, mi foriras kaj rezignas;
kontraux fatalo neniu povas;
por mi la festoj tute finas de hodiaux,
malsano mia ne permesas plu.

Revivas mia menso
memorojn alitempajn
pri tre belaj momentoj
visxitaj de I' destin',
de kiam estis panjo,
sankta virino!
kaj mia fiancxino,
amata gxis la fin'.
Memoru pri I' frauxlino
pli bela ol diino
al kiu kun pasio
la koron donis mi,
sed la destin', jxaluza
pro mia sorto,
mergante min en ploron
forportis sxin.

//Refreno//

Di' estas la Jugxisto,
ne tauxgas la ribelo,
akceptas mi la legxon
de la supera Sci'
pro kiu mi suferis
dum mia vivo
la fro frutempajn perdojn
de amo kaj patrin'.
Du larmojn tre sincerajn
dum fino mi elversxas
pro la grupet' karega,
fidela gxis la fin',
kaj kune kun la lastaj
koraj manpremoj
al cxiuj benon lasas
mia anim'.

===== TEKSTO 2 =====

Origina teksto: 
**Adiós, muchachos**

>Adiós, muchachos, companeros de mi vida, 
barra querida de aquellos tiempos. 
Me toca a mí hoy emprender la retirada, 
debo alejarme de mi buena muchachada. 
Adiós, muchachos. Ya me voy y me resigno... 
Contra el destino nadie la talla... 
Se terminaron para mí todas las farras, 
mi cuerpo enfermo no resiste más... 

Acuden a mi mente 
recuerdos de otros tiempos, 
de los bellos momentos 
que antano disfruté 
cerquita de mi madre, 
santa viejita, 
y de mi noviecita 
que tanto idolatré... 
¿Se acuerdan que era hermosa, 
más bella que una diosa 
y que ebrio yo de amor, 
le di mi corazón, 
mas el Senor, celoso 
de sus encantos, 
hundiéndome en el llanto 
me la llevó? 

>Adiós, muchachos...

Es Dios el juez supremo. 
No hay quien se le resista. 
Ya estoy acostumbrado 
su ley a respetar, 
pues mi vida deshizo 
con sus mandatos 
al robarme a mi madre 
y a mi novia también. 
Dos lágrimas sinceras 
derramo en mi partida 
por la barra querida 
que nunca me olvidó 
y al darles, mis amigos, 
mi adiós postrero, 
les doy con toda mi alma 
mi bendición... 


{{tag>kanto litero_A argentina filmo}}