====== Ĉesu jam la dolĉaj revoj ======

^Muziko|[[E. Windeballe]]|
^Esperanta teksto|[[Teo Jung]]|

===== Teksto =====


Cxesu jam la dolcxaj revoj,
dorlotata iluzi'!
Estas tempo nun de devoj,
de batalo kaj defi'.
Kvindek jarojn ni parolas
pri la venk’ de l’ ideal';
sed se ni la venkon volas:
Venkon donas nur batal'!”

Venkon donas ne senago
aux nur pia la dezir',
atentado tag' post tago
en sopiro kaj delir'.
Nek la blufo aux sinblovo,
fanfaron' — malplena knar';
Venkon donas vigla movo,
fresxa ag', kuragxa far'.

Ne gxin donas la envio,
disputado, malkonkord',
egoisma ambicio,
fia, kalumnia vort',
Venkon donas kunlaboro
solidara, en fidel' —
man' en mano, kor' kun koro:
Unu volo, unu cel'!

Kial kontraux propran rondon
la armilojn levas vi,
dum ke tutan vastan mondon
konkeradi devas vi?
Kial viajn proprajn fratojn
trafi per insida pik'?
Ja prefere sxparu batojn
por la vera malamik'!

Nova tago, nova sento
jam krepuskas, urgxas hor'!
Ekkonsciu pri l’ momento!
Al komuna nun labor'!
Cxu vi auxdas la fanfaron?
Vin atingas la signal'?
Vokas trans la ter' kaj maron
gxia vocxo el metal’.

Kaj el cxiuj teranguloj
alrapidas la arme'
de l’ fervoraj bataluloj
por sublima la ide'.
Flirtas jam cxe l’ horizonto
stelstandardoj mil kaj mil:
Marsxas jen la Verda Fronto
en novtemp-matena bril'.

Marsxas firme, fortanime,
sen ekhalto, sen sxancel',
marsxas brave kaj sentime
al la radianta cel'.
Ankaux vin la Verda Fronto
vokas, envicigu vin!
La homaro de l’ estonto
danke rememoros nin.


{{tag>kanto litero_cx esperanto}}