====== Melodio de suburbo ====== ^Teksto | Enrique CADÍCAMO | ^Muziko | Juan Carlos COBIÁN | ===== Teksto ===== Urba kvartalo sub la luno, nur havas vi fortunon de tiu melodio. Fore grumblas harmoniko en malricxa strato via dume iu frauxlino bela kiel jasmen' kokete atendas sub la serena lum' de lantern'. //Refreno:// >Urbo... urbo... >malkvietas via vivo de sentema paseret'. Plendoj... pregxoj... >estas via melodio bird' kankanta en la nest'. Olda... urbo... >vi pardonu se defalos unu larmo dum elvok' kaj ruligxos sur la strat' kiel longa, longa kis' kiun donas mia kor'. Urbo de gravaj kuragxuloj, de luktoj kaj kvereloj de mia am' kaj gxuo. Per ponard' sur viaj muroj mi gravuris karajn nomojn: "Rosa, la milongita" "Estis blonda Mari'" "Je l’ vizit' unua la bela Rita ekamis min " //Refreno// ===== Teksto 2 ===== Origina teksto: **Melodía de Suburbio** Vuelve tango del pasado a sonar como eras antes. Tu canyengue acompasado es un perfume tan distante. Tu mejor coreografía fue, sin duda, la de "El Mocho" y en los labios de "El Morocho" fuiste canto y emoción. >Tango del viejo arrabal llega hasta aquí, tu triste acento. Es de un fueye grave y rezongón que trae fantasmas de arrabal. Es el suburbio y el zanjón, es homicidio pasional. Bajo la mirada de un farol brilla la hoja del punal. Melodía del pasado, acuarela pintoresca. El arroyo Maldonado, con sus malevos y sus grescas. El "Café de la paloma", donde Pacho era famoso, de su bandoneón brumoso nos trae el viento su emoción. {{tag>kanto litero_m argentina}}