Unu rozo, du rozoj

Unu rozo, du rozoj,
du rozetoj purpuraj,
ej, kiu kisos ĉivespere en ĝarden'
miajn vangojn velurajn.

Min kisadis Johanet',
sed li jam ne revenos.
Ej, kiel tion malĝojega mia kor'
kiel tion eltenos.