Diferencoj

Tio montras diferencojn inter du versioj de la paĝo.

--- printempa_kanto_de_l_olda_akrigisto [16.10.2011 00:54]
pista
+++ printempa_kanto_de_l_olda_akrigisto [21.12.2023 09:34]
@@ Linio 1: / Linio 1: @@
-====== Printempa kanto de l'olda akrigisto ======
-^Teksto|Sigfred PEDERSEN|
-^Muziko|Kai Normann ANDERSEN|
-^E-teksto|[[wpeo>Poul THORSEN]]|
-^Origina titolo:|Den gamle skærslippers forårssang|
-^MIDI|{{:muziko:printempa_kanto_de_l_olda_akrigisto.mid}}|
-===== Teksto =====
-{{ :muziknotoj:printempa_kanto_de_l_olda_akrigisto.png}}
-{{youtube>small:C6qMPSyiyzU}}
-Denove logas la longaj vojoj,
-flikita estas fidela ŝu'.
-Mi trancis fluton de la tremoloj
-kun verda ŝelo ĉe Holstebru.
-Mi venas vage de l'fora nordo,
-kaj forgesita la vintro nun.
-Tranĉilojn portu! Tondilojn ordu
-por mia pano kaj por la sun’.
-La junaj jaroj, ho kien flugis
-la bela tempo de Libertin'?
-Ĉe la vojrando mi florojn plukis,
-gedormis kun la kampar-knabin’.
-Kun ŝi plezure mi luktis forte
-— en sia sino: printemp-parfum'.
-Tranĉilojn portu, tondilojn ordu
-por mia pano kaj por la sun'.
-Strangulo estas la akrigisto
-sen propra hejmo, sen akompan'.
-Kotforigisto, hundotondisto
-kaj forpelito de kamparan’.
-Sekure post la fermita pordo
-farmisto sidas sur la farun'.
-Tranĉilojn portu, tondilojn ordu
-por mia pano kaj por la sun’.
-Abundis tiam la bona brando,
-malmultekosta kun ranca gust’.
-Amaraj plantoj laŭ la vojrando
-aromon donis al la plenbuŝ.
-Ho, festenuloj, vi dum jubiloj,
-ebriaj lasis min post kermes’
-kun la tranĉiloj kaj la tondiloj
-kaj la amaro de la solec’.
-Ja kiuj kun siaj devoj restas,
-facile juĝas min laŭ botel’,
-sed mi revemas, poeto estas,
-mi estas ero de l’nokta hel’.
-Poetoj estas laŭ multaj stiloj,
-kaj mia estas la voja vag'
-kaj la tranĉiloj kaj la tondiloj
-kaj dankoj pro la modesta pag'.
-La vojkunuloj, ho kie estas
-kampar-knabino kaj kamarad’?
-Plej multaj en la azilo nestas
-aŭ kluke mortis dum la drinkad'.
-Sed mi persistas, popolo-filoj,
-kun haroj blankaj kaj ruĝa naz’
-pro la tranĉiloj kad la tondiloj
-kaj pro la suno kaj pano-ĉas’.
-Ankoraŭ logas la longaj vojoj,
-tagmeza varmo, matena frost'.
-Per akrigilo mi pluaj fojoj
-tenados ruĝon sur naza fost’.
-Mi venas vage de l' fora nordo,
-kaj forgesita la vintro nun.
-Tranĉilojn portu! Tondilojn ordu
-por mia pano kad por la sun'.
-===== Origina teksto =====
-**Den gamle skærslippers forårssang**
-Nu lokker atter de lange veje
-og jeg har flikket de gamle sko.
-Og jeg har skåret en grøn skalmeje
-bag Piledammen ved Holstebro.
-Jeg går fra Skagen med kurs mod Fakse
-og glemt er vinterens sult og nød.
-Jeg sliber knive jeg sliber sakse
-jeg sliber solskin og dagligt brød.
-Hvor er min ungdom? Jeg ved det næppe.
-Hvor var den skøn. Jeg var fri og løs.
-Jeg sov i vejgrøftens blomstertæppe,
-jeg sov hos landsbyens bedste tøs.
-Med hende var det en fryd at bakse
-thi vårens duft var i hendes skød.
-Jeg sleb kun knive jeg sleb kun sakse,
-men sleb dog solskin og dagligt brød.
-Jeg var jo bare en skør skærslipper
-foruden hjem og foruden ro.
-Jeg var kun rakker og hundeklipper,
-og bonden stænged for mig sin lo.
-Han var så selvsikker, thi hans akse
-var plantet støt i en stort fad grød.
-Jeg sleb kun knive, jeg sleb kun sakse,
-men sleb dog solskin og dagligt brød.
-Dengang var brændevin hvermands eje,
-thi den var billig og den var ram.
-Men malurt dufted' langs alle veje
-og gav kulør til en fuseldram.
-Åh soldebrødre, åh lurifakse,
-I drak jer tumbet fra vid og sans,
-men jeg sleb knive og jeg sleb sakse
-og plukked malurt omkring Sankthans.
-Den, der har pligter, kan sagtens dømme
-en pjalt, som ikke betaler skat.
-Men jeg er digter og jeg må drømme,
-thi jeg er et med den lyse nat.
-De digtere er så mange slagse,
-og selv blandt dem er jeg kun en fant,
-der sliber knive og sliber sakse
-og takker rørt for en kobberslant.
-Hvor er I nu, alle I jeg kendte,
-hver buttet pige hver kammesjuk?
-Hveranden af jer på Sundholm endte,
-hveranden kvaltes i flaskens kluk.
-Men jeg er stadig iblandt de vakse!
-Mit hår er hvidt, men min tud er rød!
-Jeg sliber knive, jeg sliber sakse,
-jeg sliber solskin og dagligt brød.
-Og endnu venter de lange veje
-med morgenkulde, med middagsglød.
-Min slibesten kan jeg fortsat dreje
-og holde næsen forsvarlig rød.
-Jeg går fra Skagen med kurs mod Fakse,
-og glemt er vinterens sult og nød.
-Jeg sliber knive, jeg sliber sakse,
-jeg sliber solskin og dagligt brød.
-{{tag>kanto litero_p dana notoj midi filmo}}

KantarViki

Uzantaj iloj

Retejaj iloj

Diferencoj

Paĝaj iloj