Al la kara taglabor'
iris ni plenĝoje.
Dio agis en la kor',
helpis nin survoje.
Mallumiĝas nun la ter',
fermas sin okulo;
donu frukton laŭ esper',
Patro, Eternulo!

Vi al sun' kaj nokta stel'
ĉiam montras vojon,
kaj al ni el la ĉiel'
veran vivoĝojon.
Vi en ĉiu homa kor'
kreis etan kernon
por ĉiela vivoflor'
daŭra en eternon.

Tiun kernon gardu vi,
kresku ĝi prospere
en la koro pli kaj pli
vintre kaj somere.
Tiu semo inter ni
kresku en fidelo;
por eterne portu ĝi
frukton de l'ĉielo.

Til vor lille gerning ud
el 1838

Til vor lille gerning ud
gik vi sma fuldglade,
viljen sa den kare Gud,
hjalp os, som vi bade.
Nu er dagens lys udslukt,
lukt er snart vort oje.
Giv vor lille gerning frugt,
Fader i det hoje!

Du, som viser dag og nat,
sol og stjerner veje!
Livets underfulde skat
gav du os i eje.
I hver barnesjal pa jord
har du lagt en kerne
til en blomst med himmelsk flor,
herlig som en stjerne.

Lad den kerne underfuld
vokse i vort indre,
nar der skinner sol pa muld,
og nar stjerner tindre!
Lad det fro opvokse smukt
med din bornevrimmel
til at bare evig frugt
i din hoje Himmel!