==== Erdély blokadita estas…

Erdély blokadita estas,
Tamen en ĝi mi ne restas;
Belulino en ĝi ploras,
Pro ŝi mia kor'doloras.

Iras vaporvagonaro,
Al Belényes kun klakado;
Sur ĝia flanko estas skribo:
Jam ne estos liberiĝo!

Hej, knabino pluku floron,
Por konsoli tristan koron!
Al mia tombo tion portu,
Centfoje min rememoru!

Panjo, kara patrineto,
Malgaja dimanĉ-posttagmezo,
Antaŭ la dom' oni muzikas,
kaj min oni soldatigas.

Panjo,kara,olda panjo!
Kie estas miaj vestoj, palto?
Prenu ilin, fermu en la keston,
Ruso ne surmetu mian veston!

Estas ŝarĝita la ĉaro,
Mi sidas sur ĝian supraĵo;
Tiel malproksimen iros,
Jam mi neniam revenos.

Mia kara patrolando,
Vokas min via pejzaĝo!
Sed mi nur la fumon vidas,
kiu ĝis ĉiel' krispiĝas.

Tie, kie la kanonoj tondras,
Kaj maŝin-pafiloj klakadas;
Super mia kapo glav' turniĝas,
Mia ruĝa sango teren fluas…

Erdély körül van kerítve...

Erdély körül van kerítve,
Mégis kimegyek belőle;
Olyan szép lányt hagyok benne,(hogy)
Holtig fáj a szívem érte.
.
Megy a gőzös Belényesbe,
Ripeg-ropog a kereke;
Az van az oldalára írva,
(hogy) Nem szabadulok meg soha!

Lányok, ti mocsádi lányok,
Szedjetek százféle virágot!
Tűzzétek a melletekre,
(hogy) Százszor jussak eszetekbe!