Uzantaj iloj

Retejaj iloj


la_geebriuloj

La geebriuloj

Teksto Enrique CADÍCAMO
Muziko Juan Carlos COBIÁN

Teksto

Sola,
vangoj ruĝetaj,
preskaŭ timeme trinkadis vi;
trinkadis, kaj tra vapor' de l’ ĉampan'
vi kaŝis ploron per via rid'.
Multe mi ekmalĝojis
tial ke tiu fajrera bril'
de viaj pupiloj ne restis plu
nur mi rigardis la plendon d' anim'.

Refreno:

Amikino, ni drinkemu,
ne hontemu pro la rido
de viraĉoj kiuj diros:
“Vidu, jen geebriuloj.”
Ĉiuj havas, ja, malĝojojn
kaj ni ambaŭ tiujn havas.
Ni ĉi nokte ebriiĝos
Ĉar neniam renkontiĝo okazos plu.

Vi apartenos al estinto,
al la estint' de mia vivo
kaj certe sangos la animo
pro am', doloro, plend'.
Vi apartenos al estinto
nun fremdajn vojojn ni trairos;
esploru l’ virton de ĉi am'
kaj tiel vidos vi
ke ĝi forpasis jam.

Refreno

Teksto 2

Origina titolo:

Los mareados

Rara…
como encendida
te hallé bebiendo
linda y fatal…
Bebías
y en el fragor del champán,
loca, reías por no llorar…
Pena
Me dio encontrarte
pues al mirarte
yo vi brillar
tus ojos
con un eléctrico ardor,
tus bellos ojos que tanto adoré…

Esta noche, amiga mía,
el alcohol nos ha embriagado…
¡Qué importa que se rían
y nos llamen los mareados!
Cada cual tiene sus penas
y nosotros las tenemos…
Esta noche beberemos
porque ya no volveremos
a vernos más…

Hoy vas a entrar en mi pasado,
en el pasado de mi vida…
Tres cosas lleva mi alma herida:
amor… pesar… dolor…
Hoy vas a entrar en mi pasado
y hoy nuevas sendas tomaremos…
¡Qué grande ha sido nuestro amor!…
Y, sin embargo, ¡ay!,
mirá lo que quedó…

Esta noche, amiga mía…
la_geebriuloj.txt · Lastaj ŝanĝoj: 21.12.2023 09:34 (ekstera redakto)