Am Dm6 E7 Am
Estis vi sur granda ter' plej amata mia hom',
Am Dm G C
Mian koron venis vi kvazaŭ la aŭror'.
A7 Dm G C
Sur la vitroj pentris mi sonojn de la kara nom',
Dm6 Am Dm6 E7
Ĉerpis farbojn el esper' kaj folia or'.

AmDm E7 Am
Arboj senkoloris pro malvarma suno,
Dm G C E7
Speguliĝis en fenestra blu'.
AmDm E7 Am
Farbis sakramente mondon la aŭtuno,
Dm Dm6 E7
Ne promesis la miraklon plu.

Laŭ la splitoj de la tag' mi vagadis en mallum',
Sonĝe paŭzis granda urb' sub foliofal',
Sonĝe dormis la korvar' en karesa ventbrakum'
Kaj lumetis via trajt' tra la stela bal'.

Regis sur kovril' senbrue la folioj,
Ŝvebis je proksima uragan'.
Legis ilin mi al vi leterojn kiel
Laŭ konturoj de l'folia man'.

Mavas ĉiu histori' la momenton de l'finiĝ',
Al la nova fantazi' min forportas viv'.
Multajn kantojn aŭdas mi, sed en harmonia riĉ'
Ne ekzistas kant' por mi bela pli ol vi.

Arboj senkoloris pro malvarma suno,
Speguliĝis en fenestra blu'.
Farbis sakramente mondon la aŭtuno,
Ne promesis la miraklon plu.