Mia vojo samaspektas
malgraŭ tiu suna lum'.
Eĉ verŝajne mia celo
ne montriĝas
sub la klara sun'…
Kaj ĉi verda kampo
kie kreskas veproj
la ĉielon tuŝas
apud mia am'.
Sed de temp' al tempo pluvo
kaŝas ĉion al rigard'.

Pupo mia
malproksime ŝajnas,
pupo mia,
ke mi vin pli amas
ol la karan
verdan kampon mian
kaj mi ĉiam tiel amos vin
Pupo mia
pliboniĝas vetero
se alvenas la tempo
por vin renkonti dum printemp'
Estos ĉiam
mia tre kara pupo
kaj dezirus posedi
mi ĉiam vin
en ĉi solec'.

Origina teksto:

Vida mía

Siempre igual es el camino
que ilumina y dora el sol…
Si parece que el destino
más lo alarga
para mi dolor.

Y este verde suelo,
donde crece el cardo,
lejos toca el cielo
cerca de mi amor…
Y de cuando en cuando un nido
para que lo envidie yo.

Vida mía, lejos más te quiero.
Vida mía, piensa en mi regreso,
Sé que el oro
no tendrá tus besos
Y es por eso que te quiero más.
Vida mía,
hasta apuro el aliento
acercando el momento
de acariciar felicidad.
Sos mi vida
y quisiera llevarte
a mi lado prendida
y así ahogar mi soledad.

Ya parece que la huella
va perdiendo su color
y saliendo las estrellas
dan al cielo
todo su esplendor.
Y de poco a poco
luces que titilan
dan severo tono
mientras huye el sol.
De esas luces que yo veo
ella una la encendió.