Alte sidas sur pajltegment'
en rondrigard' cikonio;
blovetas la milda printempa vent',
alvenos la bela temp', sopiras ĝin ĉio.

Sur la domo klakadas ĝi,
dum kantas kukol' en arbaro;
nun venos Valpurgo kun verda foli',
kaj sub pentekosta sun' nun brilas la maro.

For li flugas al blua lag',
en verda herbej' li iras;
li estas la gast' de Valpurga tag',
alportas someron jam, kaj ĝin mi sopiras.

En aŭtuno forflugos li,
revenos al ni venontjare;
vi gasto somera, ho restu ĉe ni!
Bonvenon, somero, vi amata avare!

Storken sidder på bondens tag
El 1837

Storken sidder på bondens tag,
han ser over mark og enge.
Det bliver så dejlig en forårsdag,
nu kommer den favre tid, jeg vented' så længe.

Storken klaprer på bondens tag,
og gøgen kukker i skoven.
Med majløv nu kommer skøn Valborgs dag,
nu stiger der pinseglans med sol over voven.

Storken flyver fra bondens tag,
han spanker i grønne enge.
Han kommer som gæst til skøn Valborgs dag,
han bringer den favre tid, jeg vented så længe.

Storken flyver til høsten bort,
han kommer igen ad åre.
Du sommerens gæst, dvæl ikke for kort!
Velkommen, du favre tid, jeg elsker så såre!