Alte sidas sur pajltegment'
en rondrigard' cikonio;
blovetas la milda printempa vent',
alvenos la bela temp', sopiras ĝin ĉio.

Sur la domo klakadas ĝi,
dum kantas kukol' en arbaro;
nun venos Valpurgo kun verda foli',
kaj sub pentekosta sun' nun brilas la maro.

For li flugas al blua lag',
en verda herbej' li iras;
li estas la gast' de Valpurga tag',
alportas someron jam, kaj ĝin mi sopiras.

En aŭtuno forflugos li,
revenos al ni venontjare;
vi gasto somera, ho restu ĉe ni!
Bonvenon, somero, vi amata avare!

Storken sidder pa bondens tag
El 1837

Storken sidder pa bondens tag,
han ser over mark og enge.
Det bliver sa dejlig en forarsdag,
nu kommer den favre tid, jeg vented' sa lange.

Storken klaprer pa bondens tag,
og gogen kukker i skoven.
Med majlov nu kommer skon Valborgs dag,
nu stiger der pinseglans med sol over voven.

Storken flyver fra bondens tag,
han spanker i gronne enge.
Han kommer som gast til skon Valborgs dag,
han bringer den favre tid, jeg vented sa lange.

Storken flyver til hosten bort,
han kommer igen ad are.
Du sommerens gast, dval ikke for kort!
Velkommen, du favre tid, jeg elsker sa sare!