En malproksima lok’

E-Teksto 1

En malproksima lok’
Jen bona knabin’.
Preterirante ŝian tendon
Oni ame rigardas ŝin.

Rozas ŝia vizaĝet’
Kvazaŭ ruĝa sun’.
Ŝia ĉarma okulparo
Estas ja kiel brila sun’.

En malproksima lok'
'stas bona knabin'.
Homoj preter ŝia jurto
rerigardas ŝin kun korinklin'.

Ŝiaj rozaj vangoj ja
ŝajnas ruĝa sun',
Ŝia okulpar' altira ja
ŝajnas brila lun' en fascin'.

Volus mi vagadi sur step' por
paŝti ŝafojn kun ŝi,
kaj rigardi ŝiajn rozajn vangojn
kaj bele vestojn de l' proksim'.

Volus fariĝi ŝafo mi,
strikte sekvi ŝin
kaj preferi ke min frapetu
per ŝafvipo ŝi ja kun intim'.

在那遥远的地方，
有位好姑娘，
人们走过她的帐房，
都要回头留恋地张望。

她那粉红的笑脸，
好像红太阳，
她那美丽动人的眼睛，
好像晚上明媚的月亮。

我愿流浪在草原，
给她去放羊，
每天看着那粉红的小脸
和那美丽金边的衣裳。

我愿做一只小羊，
跟在她身旁，
我愿每天她拿着皮鞭，
不断轻轻打在我身上。