Jen lando kun arbar'
el belaj larĝaj fagoj
/: ĉe la Baltika Mar'. :/
Monteto kuŝas apud val',
Danlando ĝi nomiĝas,
/: la alta Freja-hal'. :/

Antaŭe de l' batal'
ripozis tie viroj
/: en vest' el fer' kaj ŝtal' :/
Milit' al ili estis ĝoj',
nun dolĉe ili dormas
/: sub baŭtaŝton'¹⁾ ĉe l' voj'. :/

Ĝis nun la blua mar'
beligis tiun landon,
/: ornamis ĝin arbar' :/
Kaj nobla, ĉarma virinar',
kaj bravaj viroj loĝas
/: sur dana insular'. :/