Novella Matveeva, traduko de Mikaelo Bronŝtejn kaj Jefim ZAJDMAN

Dm A7 Dm A7
Kiom longa-longa vojo
Dm A7 Dm A7
serpentumas inter montoj
Dm A7 Dm
Al la rokoj de l' nebula
D7 Gm
fora Sierra,
A7
Kia muta-muta mondo,
A7
kaj subite el-sub mulo
A7
En abismon falas brue
Dm
Ŝtono griza.

Refreno:

Dm B
En silento nure kanto,
Dm B
Ama kanto de mulisto,
D7 Gm
Ama kanto de mulisto fluas sole.
A7
Kaj obstine paŝas mul',
A7
Sonoriletoj takte tin-,
A7 Dm
Sonoriletoj takte tin-tintetas mole.

Ho, rapidu, mia mul',<br>
Mi vidas hejmon en nebul',<br>
Rapidu, min atendas hejme<br>
Mia bela.<br>
Vi trinkos akvon el la font',<br>
Demetos sakon mi sen vort',<br>
Alpremos vin kaj forte kisos<br>
La muzelon.

Refreno