Kiam kutimis mi iri al vi,
trans montojn iri al vi,
tiam ankoraŭ ja gajis vi
pli, ankoraŭ gajis vi pli!
Sed la feliĉ' pasis jam for.
Sed la feliĉ' pasis jam for.
Dormi ne lasas vin peza angor',
ho ve, tre peza angor'.

Mi al vi vadis de ŝtono al ŝton',
tra marĉ' de ŝtono al ŝton',
tiam aspektis vi kiel burĝon',
jes vere kiel burgon.
Sed la feliĉ' pasis jam for
Sed la feliĉ' pasis jam for
vian koreton afliktas dolor',
ho ve, tre grava dolor'.

Ĉiam, se venis mi tra la ĝarden',
al vi tra via ĝarden',
vi min akceptis kun ĝoja mien',
ha jes kun ĝoja mien'.
Sed la feliĉ' pasis jam for
Sed la feliĉ' pasis jam for
kaj vin turmentas nun premo de l' kor',
ho ve, ĉagreno de l' kor'.

Ve, ne utilis min mia persist',
vaniĝis mia persist':
svati komencis vin juna ĉasist',
vin svatis juna casist'.
Sed la ĉasist' migris jam for,
Sed la ĉasist' migris jam for,
kaj lin funebras nun mia trezor',
funebras mia trezor'.