Eksonu la kanto, adiaŭ al vi!
Plenigu pokalon ĝis rand',
Kaj roza knabino, kiseton al mi!
Adiaŭ, foriras migrant'.

Kun ĝojo mi iras tra bela mond',
Vaganto pro arda pasi'.
Kaj kie logetas min vina font'
Tutkore mi estas ĉe ĝi.

Ne premas mizero nek zorgo min,
Ne premas en ujo moner',
La vivon, facila mi taksas ĝin,
Kaj gaje migradas sur ter'.

Jen kantas la birdoj en verdarbar',
Jen brilas la sun' al migrul',
Kaj ĉie bonvena al la homar'
Ja estas la gaja kunul'.