En ĉiu ŝtato de Aŭstrali'
Kun la nigra poto marŝadis mi.
Dum longa temp' tra pluv' kaj vent',
Laŭ la vojoj de polv' aŭ koto,
Kun la neimpona sed tre bezona
nigra poto

Refreno:

La nigra poto, la nigra poto,
Min servas en varmec' kaj frosto,
Kaj sub la steloj de l’kampar'
Al mi estas bona amik' sen kompar'.

“Matildan”¹⁾ portis mi tra l’ sekec',
La soifaj kampoj kaj izolec'.
De rand' ĝis rand' de l’vasta land'
Min drivigis mizera loto,
Kun la neimpona sed tre bezona
nigra poto.

Refreno

Nu, Sankta Petro ĉe l’ vivofin'
Tra la perlpordegoj kondukos min;
Kaj diros li, “Permesas Di',
Ke vi loĝu en lia groto,
Kun la neimpona sed tre bezona
nigra poto.”

Refreno