Brilis lampo hele ĉe kazerna pord',
Lumis ĝi fidele en ĉiutaga ord’.
Sur trotuaro ŝton-eben', renkontis vin mi dum promen'
Kun ĝoj' Lili Marlene,
Kun goj' Lili Marlen'.

Ni premiĝis kune, manon tenis man’,
Ŝtelis mi sublune kiseton el Nirvan'.
Kaj siblis vent' kun akra pen', sed brilis lamp’ por nia ben’.
Ni du, Lili Marlene,
Ni du, Lili Marlen'.

Vokas la gardisto; eniru, jen signal',
Ne helpas la rezisto, ĝi gvidas al fatal’,
Kun pez' mi paŝas al kusen', sub lamp’ mi restus en katen'
De vi, Lili Marlene,
De vi, Lili Marlen’.

Mi en koro ardas pro sopir’ al vi,
Reve vin rigardas kaj ĉarme ridas vi,
Tra la kuraĝa larm-reten', dum ĝis revid’ en lamp-seren',
Do ĝis, Lili Marlene,
Do ĝis, Lili Marlen'.