Adiaŭ al vi, Brisbanaj virinoj,
Adiaŭ al ĉiu Tuŭon-belulin';¹⁾
Ni vendis la brutojn kaj norden veturos,
Sed esperas ke baldaŭ revidos ni vin.
Sakrados ni kiel tipaj brutistoj,
Sakrados ni dum rajdos ni for de l'mar';
Ĝis fine aperos Aŭgatela bieno
Trans la seka vasteco de l’Kvinslanda kampar'.

Ni haltos ĉe urb' post taga veturo,
Kaj en la gastej' drinkos ni kun fervor';
Ni ĝuos la ĉarmojn de l’publikulinoj.
Je l’matena krepusko ekrajdos ni for.
Do levu la glasojn al la virinoj,
Kaj kantu “Ĝis la, ĉiu ajn tie ĉi.
Kaj se iam venos vi al la bieno,
Nia reamikiĝo tre plaĉos al mi.