Laŭ la germana originalo: “Ein bisschen Frieden”. Bonvenus eble pli bona E-versio…

Ja kiel floron ĉe l' vintra komenc' ,
kaj fajron en venta, glacia potenc' ,
kaj kiel pupon, ŝatatan malpli
min tre ofte sentas mi.

Kaj tima mi mi vidas la nubojn sur ĉiel' ,
mi aŭdas la birdojn flugantajn sen cel ,
Mi kantas en tim' pro obskura minac' ,
Esperas, ke estu pac' .

Refreno:
Iom da paco, iom da suno
Por ni atero, por nia nuno.
Iom da paco, iom da ĝojo,
Iom da varmo mi petas por ni.

Iom da paco kaj da revado
kaj por la homoj ne plu plorado,
iom da paco, iom da aamo,
Estu l' espero, ne iluzi' !

Ne pro miaj kantoj ŝanĝiĝas event'
Mi estas knabin' nun kantanta laŭ sent' .
Senhelpa, soleca birdet' sen potenc' ,
Kun tim' pro la ŝtormokomenc' .

refreno

-ls-