Karotoj, pastinakoj...

Karotoj, pastinakoj, venas jam la soldatoj;
Ili manĝos noketojn, ĉiuspecajn brasikojn.

Se rekruto mispaŝos, vualkukon ne manĝos;
Kuk’ vuala bongustas, por soldato tre ĝustas.

Foren ni jam ne vagos, ĝis la mondofin’ marŝos;
Tie restos ni longe, dekdu horojn, tre bone!

Alia versio de la 2a strofo:
Marŝu, marŝu sampaŝe, kukon manĝos vi sate.
Kuk’ vuala bongustas, por soldato tre ĝustas.
(Trad.: Horváth József, Győr)

Sárgarépa, paszternák...

Sárgarépa, paszternák, jönnek már a katonák.
Főzzünk nekik galuskát, mindenféle káposztát!

Aki nem lép egyszerre, nem kap rétest estére!
Mert a rétes nagyon jó, katonának az való.

Nem megyünk már messzire, csak a világ végire.
Ott sem leszünk sokáig, csak tizenkét óráig.