Refreno:

La rivera blu' de Babilon'
eterniĝis en memor'
kaj reehas en la sonĝa form'
de nebula malproksima for'.
Ĉe rivera bord' de Babilon'
ion flustris vi al mi;
ĉu konfeso estis ĝi aŭ son'
de rivermurmuro, pensis mi. Ho ekkredu!

Estis iam sonĝo, estis iam mi,
kaj estis bela taga hel'
kaj regis printempa varmo, suna oooor. Ho ekkredu!
Estis iam tago, estis iam vi
kaj estis iam ama bel',
sed pasis la tempo ĉarma, iris foooor!

Refreno

En memor' vivas jam pens' eterna pri la am'
pri la am' ĉe riverbordo kaj lazur'…!