Okazas ke mi vidas ion strangan ĉe l' plafono,
preskaŭ kiel nekonata flugilet'
Momente ĝi verda lumo fulmas kiel stelo,
kaj ĉielo sin mem rompas en ĉambret'

Refreno:

Venu, prenu min
Mi sopiradas en profundo
Kiel sorto mi ja estus iri for
Al nekonataj planetaroj aŭ okuloj dezirantaj iom pli
Ĉiam pli

Najbaro laboranta en la sama laborejo
El bela domo ri ne pentras plu
Tamen sonĝas malrevante nekuraĝas salti
Ĉu mi iĝis tro dika por la mur' (???)

Refreno:

Prenu min, mi maldormemas kaj esperas ke neniam mi kontentos sub la mur
Kiel sorto mi ja estus iri for
Al nekonataj planetaroj aŭ okuloj dezirantaj iom pli
Ĉiam pli

Kaj matene venas ŝtormoj mi vekiĝas frue
Iam spektas renaskigon en silent'