Ruĝa libro el Montserrat (14-a 16-a jarcento). Traduko el la latina.

En kelkaj lokoj akcento staras neordinare¹⁾, por konservi ritmon. Tio aldonas al la kanto mezjarcentan stilon. “Aŭe Maria” - kunkantas ĥoro.

Ni kunvenas kunkantante:
- AŭE Maria.

Al la nura virgulino
jen alvenas anĝelO (2-foje)
Gabriel estas nomita
kaj sendita el ĉielO (2-foje)
klarvizaĝe li salutis:
- AŭE Maria.

Klarvizaĝe li salutis,
gekarAj aŭskultu min: (2-foje)
- Gravediĝos ci Maria,
aŭE Maria.

Gravediĝos ci Maria,
gekarAj aŭskultu min: (2-foje)
- Kaj eknaskos ci fileton,
aŭE Maria.

Kaj eknaskos ci fileton
gekarAj aŭskultu min: (2-foje)
- Kaj ci nomos lin Jesuo,
aŭE Maria.

Ni kunvenas kunkantante:
- AŭE Maria.