Ho mi sopiras al hejma ter’
al parencar’ kaj al la bela,
ho, Swan-river’ kaj al junec’, amikar’.
Viva mi nun en framda sfer’,
en malproksim’, hejman plantejon
dum senesper’ sopiras mia anim’.
Ĉie regas malgajeco dum mi vagas
for, ĉiam, ho, negroj, sopiradas
al hejma land’ mia kor’.