Esperantigo de la fama itala kanto “Acqua azzurra, acqua chiara” de Lucio Battisti.

Ĉiuvespere iri tien
por ŝin serĉi en tiu kafej',
ŝin demandi “kio pri vi?”,
poste eliri el tie kun ŝi.
Nun feliĉe dank' al vi,
tion neniom bezonas mi.

Refreno:

Akvon bluan, akvon klaran,
per miaj manoj mi finfine povas trinki.
En senkulpa via rigardo
mi refoje trovas tiun odoron,
tiun odoron de iu nova amo,
pura samkiel vi.

Ĉu mi voku ankoraŭfoje?
Mi ne scias, ĉu estas li…
Damne, kio atendas min?
Iom da amikoj trovu mi.
Nun feliĉe dank' al vi,
tion neniom bezonas mi.

Refreno:

Akvon bluan, akvon klaran,
per miaj manoj mi finfine povas trinki.
En senkulpa via rigardo
mi refoje trovas tiun odoron,
tiun odoron de iu nova amo,
pura samkiel vi.

Nun feliĉe dank'al vi,
tion neniom bezonas mi.

Refreno:

Akvon bluan, akvon klaran,
per miaj manoj mi finfine povas trinki.
En senkulpa via rigardo
mi refoje trovas tiun odoron
tiun odoron de iu nova amo,
pura samkiel vi.

Estas ja la kvara nun
en ĉi tiu sendorma nokt',
kion alian faru mi?
Mi akceptos ankaŭ ŝin.
Nun feliĉe dank' al vi,
tion neniom bezonas mi.

Refreno:

Akvon bluan, akvon klaran,
per miaj manoj mi finfine povas trinki.
En senkulpa via rigardo
mi refoje trovas tiun odoron,
tiun odoron de iu nova amo,
pura samkiel vi.

* http://www.testoeaccordi.it/testieaccordi/battisti/acquaazzurraacquachiara.html