Uzantaj iloj
Flanka strio
Inter laŭbo de l’ arbaro…
| Origina titolo | Sötét erdő sűrűjéből… |
|---|---|
| Muziko | Hungara kanzono |
| Teksto | Dóczy József |
| Muziko | Dankó Pista |
| Tradukis | Papp Kálmán |
| MIDI | soetet_erdo_surujebol.mid |
Pli da tradukitaj kaj kollektitaj kantoj: PAPP Kálmán - PAPP Tibor
Inter laŭbo de l’ arbaro…
Inter laŭbo de l’ arbaro kant’ kukola sonas.
Ĝia voĉo mian tristan koron malkonsolas.
La konvalo floris, kiam mi kukolon petis:
Diru, ĉu al amatino
Kiam estos vivofino?
Ho, kukol’, vi jarojn cent promesis.
Ho, kukolo, voĉo via – falsa antaŭdiro.
Ĉu ne aŭdis, kiam sonis tomba sonorilo?
Jarojn cent ŝi vivos kun mi, tion vi promesis,
Posttagmeze, – el cent jaroj
Ne forpasis eĉ cent tagoj –,
Ho, kukol’, ni ŝin en tombon metis.
Sötét erdő sűrűjéből…
Sötét erdő sűrűjéből kakukkmadár hallik.
A hangjától a szívembe úgy belényilallik.
Azt kérdeztem, mikor még a gyöngyvirág virágzott,
Kakukkmadár, mondd meg nékem,
Hány évig él a kedvesem?
Kakukkmadár százat is kiáltott.
Ne szólj, ne szólj, kakukkmadár, hazug a te hangod.
Nem hallottad a faluból a lélekharangot?
Száz évig él a kedvesem, azt mondtad te róla,
S ma délután temették el,
Kakukkmadár, a száz évből
Nem múlt még el száz nap sem azóta.
