Aŭtoras K. FROLOV, e-teksto de Jefim ZAJDMAN
Mi ensonĝe ekvidis Rusion
Kun akuta orpinta kupol'.
Blanka neĝo arĝentas tempiojn
De abio, betulo, tremol'.
Pri l'pasinto - funebra festeno,
Ke degelu la sorĉa ebri'…(1)
Festas lican kristnaskan alvenon
Pale sanga, vundita Rusi'.
Ni - “feliĉa idaro” Gulaga,(2)
Almozuloj post venka festen'.
Eĉ kisante la sangon sur flago,
Ni fieris pri l'klasa diven'.
Marŝis vice, bravege, kaj blinde
Post bangulo “pigul'” al barak'(3)
Kaj ĉe tomboj de fratoj amindaj
Plu glorigis l'biĉistojn kun dank'.
Niaj fruntoj per vaksaj protezoj
Parkeraĉis je blaga diktad'
Gladiatoran “Ave Cezar!”
Kaj “Morituri te salutat!”.
Ni suĉadis tra dentoj bonguste
Sangon de krucigita Jesu',
Sed ektondris profeta aŭgusto -
Dum tri tagoj finiĝis la suĉ'.(4)
Sed libero - ne brid' paradiza.
Vicas olda prizona bacil',
Ĉar en nova milita ĉemizo
Al la fratoj rigardas celil'.
Kaj Rusio - ĉe sojlo infera.
Ĉu denove milita ebri'?
Sendu Dio al homoj toleron,
Ke la venkon transvivu Patri'.