La anserpaŝtado estis laboro por la infanoj. Somere kaj aŭtune la infanoj jam frumatene pelis la anserojn sur la paŝtejojn. Blankaj anseroj kovris la kampon, kaj la infanoj paŝadis malantaŭ ilin. La infanoj certigis, ke la anseroj havu taŭgan banlokon kaj sufiĉe da manĝaĵo. Oni devis zorgi, ke la anseroj ne forvagu, kaj ke ne estu kaptitaj per rabobirdoj. Dume kompreneble ili ludadis, kapto-kuradis, kantadis. La anserpaŝtado daŭris ĝis malfrua aŭtuno.