En tiu ĉi kantaĵo oni aŭdas didĝeriduon, mandolinon, aldsaksofonon, kelkajn frapinstrumentojn kaj VST por imiti elektronikan orgenon. Dum la kantaĵo oni aŭdas voĉojn diverslingve kiuj diras: “Ĉu vi komprenas?” kaj poste “Ne, mi ne komprenas”. Je la fino oni aŭdas voĉon en Esperanto kiu diras: “Jes, mi komprenas”. Krome de mi, la voĉoj kiuj aperas estas de mara Causin kaj Fabio Causin. Kiam mi originale pensis fari albumon en Esperanto mi pensis en uzi “Jes” kiel titolo por la tuta albumo, sed fine mi nur uzis ĝin por tiu ĉi kantaĵo.

La Voĉo de Zamenhof: muzikimprovizacio en du partoj, la unua enhavante sintezilojn, ukululeon, “pusipia”-n (blovinstrumento el la norda parto de Argentino, Bolivio, k.t.p.), klarneto, k.t.p. La dua parto farita per klasika softvaro Re-Birth, gitaro kaj saksofono. Tie ĉi oni aŭdas la veran voĉon de Dro amenhof. Mi trovis tiun ĉi voĉon en malnova ttt-ejo de Argentino, kaj mi elŝutis ĝin. Poste mi laboris ĝin per filtriloj por forlasi bruojn kaj fari ĝin pli komprenebla. Kiam ili ŝanĝis la ttt-ejon, forlasis la sonarĥivon. Ekde kelkaj semajnoj, oni diris al mi ke la persono kiu alŝutis la sonarĥivon originalan al la ttt-ejo estas Roberto Sartor, grava samideano de Argentino. Plu pri tiu ĉi kantaĵo, kaj la sono de la vcox de Zamenhof tie ĉi: http://www.youtube.com/watch?v=VT3Z0hVfW44&feature=relmfu

Nurinstrumetna kantaĵo. Mi uzas specimenoj de klasika sintezilo OSCar. La melodio en parto de la kantaĵo estas sama ol la melodio de Frankestein. Fakte mia originala ideo estis fari la du kantaĵojn ligitaj.