Serena stelo de la mond’
la nubojn densajn venku jam!
/:Lum’ via hela diru al la homaro,
ke venkis morton juna am’.:/

Minacan bruon de milit’
neniam timos nia gent’:
/:Hejmos surtere floro de feliĉo,
en koro ĉarmos vera homa sent’.:/

De norda neĝoregion’
ĝis varma suda sabloland’
/:Niaj salutoj flugu ventrapide,
tondre nun sonu nia ĝoja kant’.:/