Al fora ĉiel’ mi rigardas sopire:
Ho, kial ne falk’ mi, ĉar flugus aspire
Mi al la belega senfina liber’
Kaj lasus mizeron ĉi tie sur ter’.

Mi flugus post nubojn por serĉi azilon,
Por trovi feliĉon kaj koran trankvilon:
Mi petus konsolon de l’suno de stel’,
Malbonon dronigus en lum’ de l’ĉiel’.