Kalinifta - grika kanto (eo: Bonan nokton)

1
Ti en glicèa tusi nifta, ti en orria
c'evò e' pplonno pensèonta s'esena
c'ettumpi' sti ffenestrassu, agapimu,
tis kardi'ammu su nifto ti ppena.

Estas dolĉa, tiel bela, ĉi nokto,
kaj mi vin pripensante ne dormas
post fenestro de vi, amatino
de mia kor' la doloron mi montras.

Refreno:

larilolarilolallero larilolarilolalà,
larilolarilolallero larilolarilolalà
(EO)
larilola rilola lero larilola rilola la,
larilola rilola lero larilola rilola la

2
Evo' panta s'esena penseo,
jatì sena, fsichìmmu, gapò
ce pu pao, pu sirno, pu steo
sti kkardìa panta sena vastò.

Daŭre estas mi vin pripensanta,
ĉar vin, animo mia, amas mi
do ien ajn vagos mi, aŭ mi restos
en mia koro mi portos vin ĉiam.

3
C'esù mai de' m'agàpise, òria-mu,
'e ssu pònise mai puss' emèna;
mai cìtt'oria chili-su 'en ènifse
na mu pì loja agapi vloimèna!

Tamen min amo via neniam venis,
nek por mi vi sentetis kompaton;
via buŝo neniam malfermiĝis
por prononci al mi amovorton!

4
T'asteràcia pu panu me vlepune
ce m'o fengo krifi'zzun nomèna
ce jelù ce mu lèune: ston ànemo
ta traùdia pelìs, ì chchamèna.

Super mi observadas la steloj,
kiuj kaŝe flustras kun la luno,
ridas kaj diras min: al la vento
vi perdotajn kantojn forĵetas.

5
Kalinìfta! Se finno ce feo,
plàja esù ti 'vò pirta prikò,
ma pu pao, pu sirno, pu steo
sti kkardìa panta sena vastò.

Bonan nokton! Mi de vi foriros
dormu vi, mi ekiris malĝoja,
sed ien ajn vagos mi, aŭ mi restos
en mia koro mi portos vin ĉiam.