Uzantaj iloj
Flanka strio
Enhavtabelo
Vesperiĝas en la vilaĝ’…
| Originala titolo | Esteledik a faluba'… |
|---|---|
| Muziko | Hungara popolkanto |
| Tradukis | Antono SAMAK |
| MIDI | esteledik_a_faluba_.mid |
Teksto
Vesperiĝas en la vilaĝ’, mi jam hejmenirus.
Sed mi timas, la fraŭloj min pribati dezirus.
Ne batu min, kamaradoj, kulpon mi ne havas,
Nur mi amas brunulinon, ŝin mi ne forlasas.
Brunulino ĉe l’ fenestro, belan bonvesperon,
Se vi min enlasus, de vi petus mi restejon.
Ĉiuspecan vagabondon nun mi ne enlasas,
Ĉar forestas panjo mia, mi sola restadas.
Sed vin por la belaj vortoj tamen mi enlasas,
Ekkuŝigas vin en lito, kiun mi mem havas,
Mi kovras vin per kovrilo kun punta bordero,
Kaj brakumas kaj kisadas vin ĝis la mateno.
Brunulin’ la liton per kusenoj ordofaris,
La amanto la ĉapelon sur la lito lasis.
Elportu ĝin, anĝelin’, mi metu sur la kapon,
Ne ĝenu la suno mian brilan okulparon.
Hungara teksto
Esteledik a faluban, haza kéne menni.
Attól félek, a legények, meg akarnak verni.
Ne bántsatok, jó pajtások, nem vagyok az oka,
Szeretek egy barna kislányt, nem hagyom el soha.
Barna kislány ablakába, jó estét, jó estét!
Szállást kérni jöttem hozzád, ha beeresztenél.
Mindenféle csavargónak szállást nem adhatok.
Nincs itthon az édesanyám, csak egyedül vagyok.
De azért a szép szavadért mégis beeresztlek.
Csipkés szélű nyoszolyába szépen lefektetlek.
Csipkés szélű nyoszolyával szépen betakarlak,
Két karommal átölellek, reggelig csókollak.
Barna kislány tornyos ágyát magasra vetette,
Szeretője a kalapját rajta felejtette.
Hozd ki, kislány, a kalapom, hadd tegyem fejemre,
Hogy ne süssön a napsugár ragyogó szemembe!
