Mi ekiris el patrujo…

Mi ekiris el patrujo,
el la fama Hungarujo;
Rerigardis mi envoje,
kaj eklarmis tre malĝoje.

Tristaj manĝoj, tristaj dormoj,
malfeliĉaj ĉiuj horoj;
Sub ĉielo steloplena
mi ploradas tre ĉagrena.

Donu , Dio, jam azilon,
ĉar enuas mi ekzilon;
Loĝon sur la fremda tero,
kaj ploron en malespero.

(Debrecena Bulteno 57.sz.)

Elindultam szép hazámból...

Elindultam szép hazámból,
híres kis Magyarországról;
Visszanéztem félutamból,
szememből a könny kicsordult.

Bú ebédem, bú vacsorám,
boldogtalan minden órám.
Nézem a csillagos eget,
sírok alatta eleget.

Én Istenem rendelj szállást,
már meguntam a bujdosást,
A járkálást, a bujdosást,
az idegen földön lakást.