Germanaj kantoj esperantigitaj.
Kompilis: Friedrich Pillath.
Eldonis: Esperanto-Verlag, Friedrich Ellersiek,
Berlin, 1921

• Abio vi — O Tannenbaum
• Adiaŭ vi, trankvila dom’ — So leb denn wohl, du stilles Haus
• Adiaŭ, kara hejmoland’ — Nun ade, du mein lieb' Heimatland
• Al „Kruĉ' je verda krono” — Im Krug zum grünen Kranze
• Alfluginta birdeto — Kommta Vogerl geflogen
• Andreas Hofer — Zu Mantua in Banden
• Anjo de Taraŭ/Tharaŭ — Ännchen von Tharau
• Antaŭen ni marŝu — Hinaus in die Ferne
• Antaŭen tra ĉielaer' — Wohlauf, die Luft geht frisch und rein
• Aŭdiĝas nova, bela vort’
• Birdeto kantis sur tili' — Ein Vöglein sang im Lindenbauml
• Ĉarmulin’, ho venu — Mädle, ruck, ruck, ruck
• Ĉe la Vezero — Hier hab' ich so manches Hebe Mal
• Diru la vorton, kaŝitan en la kor' — Lang, lang ist’s her
• Du gereĝidoj — Es waren zwei Königskinder
• Dum preskaŭ tridek jaroj jam — Schier dreißig Jahre bist du alt
• El ĉiuj knabinoj konataj pro ĉarm’ — Von allen den Mädchen, so blink und so blank
• En kel' profunda sidas mi — Im tiefen Keller sitz ich hier
• En vespero trankvilega — Guter Mond, du gehst so stille
• Ergo bibamus — Hier sind wir versammelt
• Estas neeble ja — Ach, wie ist's möglich dann
• Eta estas mia domo — Arm und klein ist meine Hütte
• Forte staras montkasteloj — An der Saale hellem Strande
• Ĝojegon Dio mem al ni donacas — Vom hoh'n Olymp herab
• Himno esperantista — Esperanto-Hymne
• Ĵus el trinkejo mi venas de l’skat' — Grad aus dem Wirtshaus
• Kanto de l' ligo — Brüder, reicht die Hand zum Bundel
• Kiam tra urbo marŝas la soldatoj — Wenn die Soldaten durch die Stadt marschieren
• Kiu do, arbaro, vin alte kreis tiel bela? — Wer hat dich, du schöner Wald
• Kiu jen aŭdigas sin? — Horch, was kommt von draußen rein
• Kun florornamita ĉapel' — Ein Sträußchen am Hute
• Kunuloj tri migris trans Rejnoriver' — Eszogen dreiBurschen wohl über den Rhein
• La „Baleno” de Askalon' — Im schwarzen Walfisch zu Askalon
• La akvoturno ĉe Regensburg — Als wir jüngst in Regensburg waren
• La bela verda stelo (Stela kanteto) (de Marie Henkel)
• La cigana bubo en nordo — Fern im Süd das schöne Spanien
• La gaja migranto — Wem Gott will rechte Gunst erweisen
• La karulon ŝi sopiris — Ihren Schäfer zu erwarten [Phyllis u. d. Mutter]
• La rompiĝinta ringeto — In einem kühlen Grunde
• La sankta nokto — Stille Nacht, heilige Nacht
• La tagiĝo
• La tagoj de l' rozoj — Noch ist die schöne, die blühende Zeit
• La tilio — Am Brunnen vor dem Tore
• Leviĝu falk' — Steig auf, mein Falk
• Lorelej — Ich weiß nicht, was soll es bedeuten
• Lulilkanto — Schlaf, Herzenssöhnchen
• Matenruĝo — Morgenrot, Morgenrot
• Mi amas vin — Ich liebe dich
• Mi havis kamaradon — Ich hatt' einen Kameraden
• Mi soleca, sed ne sola — Einsam bin ich nicht alleine
• Migrema muelisto — Das Wandern ist des Müllers Lust
• Milde pasas tra la kor’ — Leise zieht durch mein Gemüt
• Morgaŭ mi sur fremda voj’ — Morgen muß ich fort von hier
• Ne plendas mi — Ich grolle nicht
• Nederlanda dankpreĝo — Wir treten zum Beten
• Nenio povas restadi — Es kann ja nicht immer so bleiben
• Ni nun ekmarŝos — Wenn wir marschieren
• Nun adiaŭ, vi strateto — Nun leb' wohl, du kleine Gasse
• Nun Majo alvenis — Der Mai ist gekommen
• Ora sun' vespera — Goldne Abendsonne
• Patro, mi vokas vin — Vater, ich rufe dich
• Per maja venteto — Wenn's Mailüfterl weht
• Portu la stelon! (Stelon, stelon, verdan stelon)
• Post gaja kantado ĉe trinkofesten' — Der Sang ist verschollen
• Rozeto en herbejo — Sah ein Knab' ein Röslein stehn
• Saluto al Sorrent' — Wie die Tage so golden verfliegen
• Se estus mi birdet' — Wenn ich ein Vöglein wär
• Se iras kor’ de koro — Wenn sich zwei Herzen scheiden
• Se morgaŭ min ĉagren' — Was die Welt morgen bringt
• Sen guteto la pokal' — Keinen Tropfen im Becher mehr
• Supre staras sur la monto — Droben stehet die Kapelle
• Verda stelo (En tiu ĉi solena hor')